Gelukkig Nieuwjaar!
Tijd om mijn blog nog eens up te daten... In Kathmandu heeft het solidarity-team me goed bezig gehouden. Ondertussen ben ik teruggekomen naar Pokhara om nieuwjaar te vieren.
Wat heb ik allemaal gedaan… Ah, heb met Amrita, van de vrouwenorganisatie, samengezeten. We hebben een lange, interessante discussie gehad. Maar echt meewerken met hen zal momenteel moeilijk zijn. Ze hebben tijdens de repressie van de koning veel vrouwen verloren : verkracht en vermoord. Ze zijn nu vooral bezig met de organisatie terug op te bouwen. En ze zijn sterk aan het lobbyen de vrouwenrechten in de interimconstitutie te verdedigen. Ze heeft me wel voorgesteld om hun lokale werking in West-Nepal te bezoeken, waar ze al heel veel bereikt hebben. In deze regio zijn vrouwen, volgens haar, meer gelijk aan mannen en helpen de mannen in het huishouden. Ben benieuwd :)

Ben met het solidarity-team naar een politieke bijeenkomst op een plein geweest. Dit werd georganiseerd door Democratic Republic Nepal. Zoveel volk! Nepalezen zijn echt bezig met politiek. Regelmatig zie je hier groepen mensen staan, en als je dan dichterbij gaat, blijken het publieke politieke uiteenzettingen. Iedereen die ik het vraag heeft hoop dat het nu vrede zal zijn in Nepal, en velen geloven in een nieuw Nepal. Heb ondertussen ontdekt dat ‘Maoïst’ hier geen vies woord is. En communist nog minder. Iemand vertelde me dat CPN(UML), communist party of Nepal, tegen Clinton ooit zei, dat zij eigenlijk sociaal democraten zijn, maar zich communist noemen omdat de Nepalezen communisme willen. Maar hoe groot de ondersteuning voor de maoïsten echt is weet niemand me te zeggen. Je ziet ze nu wel vaak openlijk. Ben op bezoek geweest bij een organisatie, waarvan achteraf bleek dat ze een ondersteuningsgroep van de Maoïsten zijn. Of je leest in het nieuws over de vakbond van de maoïsten die in Pokhara drie dagen staakt voor betere werkomstandigheden in de hotels,…

Ah, over de tractorchauffeur: 3000 roepies is geen goed loon (= 300€). Maar van de Musahar gemeenschap verdient hij wel het best. Heb eens wat geïnformeerd in Kathmandu wat mensen ongeveer verdienen, en iemand met een job van de staat, bij telecom, verdient 15 000 NRP, waarvan 5 000NRP naar de huur van zijn appartement gaat. Chanda van Solidarity-team verdient 10 000NRP per maand door verkoop van het magazine en het zoeken van publiciteit voor het magazine (ze krijgt 40% van de opbrengst van beiden).

Het solidarity-magazine bestaat sinds 2001. Hun computers zijn in beslag genomen geweest na de eerste verschijning, omdat ze een artikel hadden over de 'constitution assembly', waar niet over gesproken mocht worden. Ze werken momenteel aan de website, je kan een kijkje nemen op solidaritynepal.org.

Hier in Pokhara heb ik een reiki-cursus gevolgd van 2 dagen... heb geprobeerd mijn scepticisme te onderdrukken en mee te gaan in het verhaal. Niet altijd gemakkelijk voor ons westers denken. Nu heb ik 21 dagen voor de boeg waarbij ik elke dag mijn oefeningen moet doen en daarna mag ik het bij anderen doen. Reiki is een therapie om de energiestromen van het lichaam beter te laten vloeien :)) En deze 21 dagen moet ik mijn lichaam ook zuiveren dus is het moment om te stoppen met roken en ik kan jullie met trots vertellen dat ik al 20u niet meer gerookt heb...

Morgen vertrek ik naar West-Nepal. Daar blijf ik een week en betwijfel of ik toegang zal hebben tot internet.