OK, mijn eerste indruk van KTM was niet zo geweldig: het regende dan ook toen ik aankwam, het is er ijskoud en door de regen zag het er vuil en grauw uit. Na enkele dagen begon ik het toch te appreciëren.
Over de vrouwenorganisatie waarvan ik de voorzitster ontmoet heb: Wat ik tot nu begrepen heb, is dat ze zich momenteel vooral bezig houden met het strijden tegen discriminatie in het wetboek. Zo kan een vrouw bijvoorbeeld niet erven. De bezittingen van de ouders worden tussen de zonen verdeeld. Heb ook al gezien dat de vrouwen hier ongelooflijk hard werken, de hele dag. Nepal is het enige land trouwens waar vrouwen vroeger sterven dan mannen.
Ondertussen ben ik in Pokhara geraakt. Een dagje later, want mijn lichaam weigerde iets wat ik gegeten had.
Toen ik gisteren aankwam, werd ik direct meegesleurd in een boot om aan de overkant van het meer een berg op te wandelen om daar van het prachtige zicht te genieten. Dat was effe afzien: had 2 dagen niet gegeten (jawel: 3 cocoskoekjes en 2 mangosapjes) en mijn lichaam was nog aan het beslissen of het nu genezen was of niet. Maar heb alle ziektekiemen eruit gewandeld denk ik, en had een ongelooflijke eetlust 's avonds.
Vanmiddag ga ik paragliden :-) naar een dorpje iets verder, waar veel visresto's zijn en dan gaan we daar eten en komen we met de local bus terug. Spannend!
Ah, hier in Pokhara is het weer zoals ik me voorgesteld had: 's nachts koud maar in de dag een 20 graden. Dat doet wel goed na de onderkoeling in KTM.